In het verleden ontweek hij regelmatig vragen over zijn geaardheid. In een interview met de Volkskrant komt hij uit de kast. De Marokkaanse Nederlander had al die tijd moeite om zijn geaardheid kenbaar te maken en met het homo zijn zelf ook. 'Ik wist niet hoe het moest: moslim én homo zijn', zegt hij hierover. Lange tijd geloofde hij dat het wel over kon gaan en zag zijn geaardheid als djinn. Dibi schrijft hierover in zijn boek 'Djinn'. Dat boek verscheen tegelijkertijd met het uit de kast komen.
11 september Na de aanslagen op 11 september 2001 wilde Dibi dolgraag een voorvechter worden voor een multicultureel Nederland. Dat kon niet als hij op mannen viel. Niemand met een buitenlandse achtergrond zou dan naar hem luisteren, dacht Dibi lang. Door de politiek hoopte hij dat zijn geaardheid snel weg gaat, maar dat bleef uit. Als politicus verdedigde hij regelmatig de homorechten.
Op die manier suste hij een beetje zijn geweten en hoopte hij dat mensen niet zouden denken dat hij zelf homo zou zijn. 'Ik hield mezelf voor dat iedereen zou denken: hoe kan iemand die zo progressief is, die homo's zó oké vindt, zijn eigen homoseksualiteit geheim houden? Dan zal hij het wel niet zijn.'
Interviews Opvallend is ook dat hij tijdens interview altijd ontwijkend over zijn geaardheid antwoordde. Paul de Leeuw en Coen en Sander vroegen ernaar maar kregen het geheim nooit uit Dibi's mond. Op een vraag waarom Dibi niet uit de kast durft te komen antwoordde hij toen dat het 'niet relevant' was. Inmiddels stelde hij zich ook kandidaat voor lijsttrekkerschap van GroenLinks.
Dat deed hij uit ijdelheid. Die ijdelheid ontstond toen hij keer op keer werd gevraagd voor media-optredens, citeert de NOS. Het zicht op de werkelijkheid verloor hij daardoor.
Alleen Hij werd verslagen door Jolande Sap en keerde niet terug in de Kamer. Bovendien raakte hij zijn politieke contacten kwijt en raakte snel eenzaam. Al snel volgde het 'nadenken'. Dibi kwam tot de conclusie dat hij zichzelf niet kon redden en daarom de partij wilde redden. Een relatie heeft hij niet, maar hoopt daar nog wel op.
Ook naar werk kan hij voorlopig fluiten: Dibi leeft nog steeds van zijn riante wachtgeld.