De verlichte grote Kalian Minaret leidde hen, als vuurtoren van de woestijn, naar de bijzondere stad Boekhara (waar Imam Al-Bukhari vandaan komt). Van hieruit was de oproep tot het gebed over de gehele stad te horen en dit werd via een netwerk van tweehonderd minaretten tot aan de rand van de stad doorgegeven.
Sinds de bouw in 1127 stond en staat de minaret zowel letterlijk als figuurlijk in het centrum van Boekhara en domineert het de skyline van de stad. De opvallende minaret wist zelfs indruk te maken op de wrede Djengis Khan. Terwijl hij namelijk zelden steden spaarde van plunderingen en verwoesting, spaarde hij tijdens de inval in 1220 deze stad.
De enige persoon die teleurgesteld was in de minaret was de architect zelf. Hij betreurde dat 'de vlucht van mijn fantasie hoger was dan de minaret die ik bouwde'. Hij had de minaret met grote vaardigheid en geduld gebouwd en legde de basis van een ingenieuze specie, met als speciaal ingrediënt kamelenmelk. Na gebruik ervan verdween hij voor twee jaar en hij kwam pas terug toen hij zeker wist dat de specie voldoende tijd had gehad om uit te harden. Het was met zijn 50 meter de hoogste minaret ter wereld en zou hierna centraal blijven in het leven van Boekhara, vanwege zijn religieuze functie. De minaret leidde reizigers naar Boekhara en diende als uitkijktoren tijdens oorlogen.
Aan de voet van de minaret bevindt zich de Kalian-moskee, Boekhara's Vrijdagmoskee, een van de oudste en grootste moskeeën van Central Azië. Op zijn enorme binnenplaats past een gemeenschap van wel twaalfduizend mensen. Rond de onderrand van de Koepel staat een inscriptie : 'Onsterfelijkheid behoort toe aan Allah'.
Het werd er al in 795 gebouwd. In de loop van de eeuwen werd de moskee uitgebreid, verwoest en herbouwd en haar huidige uiterlijk stamt uit 1514. De moskee diende bijna vijf eeuwen als Boekhara's Vrijdag-moskee, met uitzondering van een korte onderbreking tijdens de Sovjetperiode.
Bron: http://www.trip2orient.com/nl