Zo oordeelde de jury op het assisenproces in Luik na drie en een half uur beraadslaging.
Om 17.34 uur klonk er een luide gil in de rechtszaal. Grote commotie toen Abdallah Ait Oud tijdens het voorlezen van het verdict als een gevelde boom voorover viel in de bank van zijn advocaten. De beschuldigde werd door een paar agenten hardhandig uit de rechtszaal geleid.
'Is er een dokter in de zaal?', vroeg assisenvoorzitter Goux. Gerechtsdokter Boxho die zich, zoals opvallend veel andere wetenschappers die aan het onderzoek meegewerkt hadden, tussen het publiek bevond, ontfermde zich over Ait Oud. Na een kwartier kon Ait Oud terug in de zaal geleid worden om het vervolg van zijn verdict te horen.
Als veroordeelde nam hij al roepend het laatste woord: 'Ik ben onschuldig! Ik ben onschuldig! Wat een bordel de merde!' Hij herhaalde het nog een keer. De familie van de slachtoffers luisterde wezenloos toe. Woensdag wordt de strafmaat bekendgemaakt.
Was het de wilde haver in zijn zakken die hem tot moordenaar maakten? Waren het de drie zwarte haartjes in zijn broek die hem tot een verkrachter maakten? Of was het het verhaal met de schildpadden? Heeft de muzikant die 's ochtends op de drempel van zijn huis op zijn djembé zat te spelen een monster voorbij zien komen?
Twee weken lang stond hij in het assisenhof van Luik de 42-jarige Abdallah Ait Oud terecht wegens ontvoering, verkrachting en moord van de twee meisjes Stacy en Natahlie. In de nacht van 9 op 10 juni 2006 verdwenen ze voorgoed na een braderij en caféfeest in de wijk Saint Léonard.
Een paar weken later vonden speurders hun dode lichamen terug in een afwateringskanaal naast het spoor. Met de hand gewurgd, verkracht en vermoord. Ait Oud werd hoofdverdachte nummer één. De man is zijn onschuld altijd blijven volhouden. Niemand heeft hem ooit samen met de kinderen zien weggaan.
Gerecht en politie hebben in deze zaak tijd noch moeite gespaard. Na een grootse zoektocht naar de kinderen en een indrukwekkende zoektocht naar de dader, volgde een fascinerende zoektocht naar bewijzen dat Ait Oud de enige dader kon zijn.
Het proces dat ooit begon als een proces van de media tegen ouders die hun kinderen te laat mee op café nemen, mondde uit in een proces waarbij de kracht van de forensische wetenschappen en politietechnieken werd uitgestald, aldus Knack.be.
Een leugendetector, een analyse van de vezels van kledingstukken, een analyse van plantenresten die in de kleding werden teruggevonden, een grondige wijkstudie, een infiltrant in de cel, langdurige ondervragingen en een analyse van de manier waarop Abdallah Ait Oud feiten probeert te weerleggen en hoe hij zich gedraagt. Voor het eerst in de geschiedenis werd in een assisenproces zo veel forensisch wetenschappelijk bewijsmateriaal aangevoerd.