Anoniem vragen stellen over seks via de telefoon; het blijkt in Marokko dé oplossing. Al zes jaar lang sneuvelt taboe na taboe. ‘Hoe loop ik meer risico om aids op te lopen? Anaal of vaginaal?’ ‘Ik heb gisteren seks gehad en toen is het condoom geknapt, wat moet ik doen?’ Zonder enige gêne stellen Marokkanen deze vragen aan medewerkers van telefoonlijn ‘Allo Info Sida’.
Volgens de laatste schattingen van het ministerie van Gezondheidszorg telt Marokko ongeveer 22.400 dragers van het hiv-virus. Daarvan zijn slechts 2.500 gevallen bekend. Om besmetting bespreekbaar te maken, bestaat sinds 2002 de aidsinfolijn.
‘Omdat de lijn anoniem is, durven mensen veel meer en veel opener te praten. Niet alleen specifiek over aids, maar over seksualiteit in het algemeen’, vertelt coördinatrice Rahma Yousfi van de aidsinfolijn. Homoseksualiteit is bijvoorbeeld een veelbesproken onderwerp. De medewerkers vragen alleen naar de leeftijd van de beller, uit welke stad ze bellen en hoe ze aan het telefoonnummer zijn gekomen, aldus Depers.nl.
Behalve tieners en prostitueebezoekers die bellen voor algemene informatie, is de telefoonlijn ook een grote steun en toeverlaat voor dragers van het hiv-virus.
Velen van hen houden hun besmetting geheim, zelfs voor hun naasten, bang als ze zijn om verstoten te worden. ‘Soms belt er iemand die vertelt dat een vriend van hem seropositief is en problemen heeft met het nemen van aids-remmers. Dan weten we al dat hij of zij zelf seropositief is. Maar zelfs anoniem door de telefoon verstopt diegene zich liever achter een ander persoon’, vertelt Yousfi.
De aidsinfolijn maakt onderdeel uit van ALCS (Association Lutte Contre le Sida), een stichting die al twintig jaar strijdt tegen aids. Door heel Marokko heeft de stichting lokalen waar mensen terechtkunnen voor gratis consulten en aids-testen.
Verder geven vrijwilligers voorlichting op scholen en gevangenissen, gaan ze op zoek naar straatprostituees om ze over te halen om een aids-test te doen en organiseren ze praatgroepen en consulten voor mensen die besmet zijn.
Dankzij de lobby van ALCS vergoedt de Marokkaanse overheid al geruime tijd aidstesten en sinds binnenkort ook aids-remmers, iets unieks in de Arabische wereld.
Maar bij het grote publiek blijft aids toch een groot taboe in Marokko. ‘Een paar jaar geleden riepen mensen ‘dat God ons behoedt’ zodra je ook maar het woord aids in de mond nam. Alsof je het noodlot over je af zou roepen’, vertelt Yousfi.
Een grootschalige inzamelingsactie op de nationale televisie in 2005 heeft daarin een kentering gebracht. Voor het eerst durfde een vrouw haar verhaal te vertellen over leven met aids, terwijl ze herkenbaar in beeld kwam.
Sindsdien is de ziekte minder taboe. Marokkanen praten erover in plaats van de ziekte dood te zwijgen. Zo heeft Yousfi van moeders gehoord die nu overal in huis condooms neerleggen opdat hun zonen die gebruiken. ‘Na die avond hebben zelfs een paar families hun verstoten familieleden weer opgenomen in de familie’, zegt ze.
Via mediacampagnes en de aidsinfolijn, waar vorig jaar 3.092 mensen naar belden, wordt niet alleen aids een minder groot taboe in Marokko, maar ook seks in het algemeen. Want wie voorlichting wil geven over aids, zal moeten voorlichten over condooms en dus over seks.