Agadir is het Benidorm van Marokko. Hordes Franse toeristen komen er met een total package een week lang op hotel. Zwembad, sauna, eten, animatie: alles is inbegrepen. Maar vermoed er geen grote ambities in: het is de toeristen vooral om het lange zandstrand te doen.

Door een hevige aardbeving in 1960 werd de oude stad helemaal verwoest. Van de medina op de berghelling rest enkel de heropgebouwde omwalling en een prachtig panoramisch zicht op de baai. Sinds die tragische aardbeving waait er echter een nieuwe wind door Agadir. Straten en pleinen worden in ijltempo aangelegd en overal rijzen betonblokken uit de grond. De stad van 350.000 inwoners heeft zich dankzij het massatoerisme terug op de kaart gehesen, aldus Standaard.be.

Elke eerste week van juli vindt hier Timitar plaats, een van de vijf grote festivals in Marokko. Op het hoofdpodium op het Place Al-Amal kan je terecht voor traditionele muziek en wereldmuziektoppers, terwijl in het Théâtre de Verdure intiemere concerten plaatsvinden. Op de dijk floreert de stedelijke jongerencultuur. Het festival heeft een goeie band met Sfinks, eind juli in Boechout.

Marokkaanse muziek wortelt nog sterk in oude tradities. Rekba de Zagora, een traditionele dansgroep uit Zuid-Marokko, brengt muziek die als ritueel wordt opgevoerd tijdens doopsels, besnijdenissen en trouwfeesten, en tijdens de moussems of oogstfeesten. Mooi.

Maar Marokkaanse muziek slaat ook een brug naar de moderniteit. Amarg Fusion, uit Agadir, baseert zich op de muziek en de poëzie van de 'rwayes', troubadours uit Souss Massa Drâa, maar doorspekt die traditie met reggae, jazz en rock. Vooral de mix van reggae met de rebab, een eensnarige archaïsche viool, is bijzonder geslaagd. Straks te horen op Sfinks.

De topper van de openingsavond is de Senegalese nachtegaal Youssou N'Dour. De charismatische ster doet wat intellectueel aan door zijn stijlvolle bril, maar wanneer hij '7 seconds' opdraagt aan de positieve toekomst van Afrika, krijgen we kippenvel.

Tijdens het tweede deel van het concert ruilt hij zijn modernere repertorium in voor een stevige portie 'mbalax', traditionele Senegalese muziek. Het feest barst los en de percussionisten (tama, tamtam, djembe en drum) lijken niet meer te stoppen.

Maar het is opvallend hoe lauw het publiek reageert. Staat Marokko niet open voor andere muzieksoorten dan die van de Berbers? Daar zit de jarenlange repressie van het totalitaire bewind wellicht voor iets tussen: de mensen kwamen tot voor kort gewoon niet in contact met vreemde muziek. Timitar tracht daar iets aan te doen, maar heeft nog een weg af te leggen.

Het festival duurt vijf dagen. We genieten de tweede dag van Ahwash Ouad Aït Baamrane, een andere traditionele act uit het binnenland van de Souss-regio, en van Aït Laati, een groep uit de buitenwijken van Agadir, die ook de banjo gebruikt.

Raar maar waar: de banjo heeft een paar jaar geleden zijn intrede gedaan in dit deel van Marokko. In combinatie met stevige percussie heeft deze muziek iets weg van Malinese blues. Het bevestigt dat Marokko de overgang vormt van Europa naar zwart Afrika. Dat vertaalt zich in een enorme muzikale diversiteit die weinig bekend is in België.

In het Théâtre de Verdure, een amfitheater in de open lucht, speelt de avant-gardistische Libanees Marcel Khalifé een intiem concert, hijzelf op oud en zijn zoon Rami op piano. We horen vier uur lang hemelse muziek met poëzie van grote Arabische dichters als Mahmoud Darwish. Het publiek zingt zich de longen uit het lijf en Khalifé krijgt na elk nummer een staande ovatie! Magische sfeer.

's Avonds is het Place Al-Amal volgelopen - dat betekent 80.000 toeschouwers - voor Idir, een Algerijnse Berber die opkomt voor de rechten van zijn volk. De straten kunnen de massa's mensen niet slikken, het verkeer loopt helemaal vast.

Wie er een feest aan wil breien, trekt nog naar het strand, waar Nortec Collective, een groep uit Tijuana, geboekt staat. De band brengt techno met jingles, een accordeon en twee trompetten die leven blazen in de wat goedkope opeenvolging van beats. Nortec zou schitteren op een technofestival, maar zelfs voor het jongerenpodium van Agadir zijn de beats te plat. (bto)

Youssou N'Dour speelt zondagavond op het Cactus-festival.