Nabil Dirar: 'In Marokko ben ik een verrader'

sport
40
13 sep '08
'Ik blijf erbij dat België mijn eerste keuze is, tot mijn dood', zegt Nabil Dirar. 'Al zal ik in mijn binnenste altijd Marokkaan blijven.'

Op 24 september weet Nabil Dirar voor welke nationale ploeg hij mag spelen: voor België, waar hij voetballer werd en zijn eerste keuze, of voor Marokko, zijn geboorteland waar hij als een judas wordt beschouwd. 'Als de Fifa beslist dat ik voor Marokko moet spelen, heb ik geen keuze. Maar zelf de eerste stap zetten en me excuseren, doe ik niet.'


Elke avond trekt Nabil Dirar (22) naar de bescheiden woning van zijn moeder Haja in Evere, om er na zonsondergang op krachten te komen. De balvirtuoos van Club Brugge volgt namelijk de ramadan. ''s Ochtends is het zwaar, omdat je traint met een volle maag', zegt de Belgische Marokkaan. 'Want je eet 's avonds à fond. We beginnen aan de maaltijd om kwart na acht en om middernacht eet ik nog eens. Mijn moeder raadde me af om de ramadan te volgen, maar ik doe dit voor mezelf. Van een maand vasten ga je niet dood, hé. Alleen op wedstrijddagen haak ik af, omdat ik pas eet rond kwart na acht. Ik kan toch moeilijk tegen de scheidsrechter zeggen: momentje, ik ga even een dadel eten.'

De ramadan mag dan wel een ingrijpende invloed hebben op het dagelijkse leven van de familie Dirar, hét gespreksonderwerp is Nabils keuze om voor de Rode Duivels te spelen. En dat ondanks het feit dat de middenvelder eerder al bij de beloften uitkwam voor de Marokkaanse nationale ploeg, aldus Standaard.be.
Volgens het Fifa-reglement kan je niet meer voor België spelen. Gesteld dat het zo is, verwijt je de mensen van de Belgische bond dan niet dat ze jou in een lastig parket hebben gebracht?

'Ik beschuldig niemand. Ik was zelf ook niet op de hoogte van het reglement (de Fifa stelt dat de keuze voor je 21ste gebeurd moet zijn, wat bij Dirar niet het geval was, red.). Men heeft mij meteen willen oproepen zonder al te veel vragen te stellen. Dat kan gebeuren. Als nu blijkt dat ik niet voor de Rode Duivels kan spelen, is dat erg jammer. Ik had zin in die kwalificatiecampagne. Die wedstrijd tegen Turkije, daar keek ik echt naar uit.'

In jouw geboorteland is jouw beslissing nogal slecht ontvangen.

'Heel slecht. In Marokko werd ontgoocheld en kwaad gereageerd. Niemand kon het geloven. Ik was hun kind, dus beschouwen ze dit als een verlies. Nabil heeft ons verraden, schreven de kranten daar. Ik kreeg telefoons van Marokkaanse journalisten die olie op het vuur goten door me verkeerd te citeren en dingen te verzinnen.'

Op verschillende internetforums krijg je er ook van langs.

'Vrienden hebben het mij al gezegd. Er moeten ergens karikaturen gestaan hebben van Fellaini, mijzelf en meneer Vandereycken in het midden, zoals les guignols(bekende Franse animatiereeks, red.). Marouane en ik worden er als dé grote verraders gezien.'

Ben je nu niet bang om terug te keren naar Marokko?

(lacht) 'Neen. Die kritiek gaat mijn ene oor in en het andere oor uit. Je m'en fous. Het is aan de Fifa om te beslissen. Als die bepaalt dat ik voor Marokko moet spelen, dan zeg ik niet neen. Maar zelf de eerste stap zetten, doe ik niet. Ik ga geen vergiffenis vragen. Ik kan me wel inbeelden dat de Marokkanen me niet zomaar welkom zullen heten. Zij vinden dat ik hen als tweede keuze beschouw. Zij hebben ook hun trots.'

Wat niet onterecht is, want Marokko is ook jouw tweede keuze.

'Ja, dat is zo. De assistent van bondscoach Roger Lemerre is trainer van de beloften en kent mij heel goed. Ik heb hem aan de lijn gehad en hij was niet bepaald gelukkig met mijn keuze. Ik blijf erbij dat België de eerste keuze is, tot mijn dood. Al zal ik in mijn binnenste altijd Marokkaan blijven. Mijn persoonlijkheid en mijn cultuur zijn in de eerste plaats Marokkaans.'

Een nationaal shirt dragen is voor de meeste spelers een kwestie van sentiment. Bij jou lijkt het veeleer een praktische keuze.

'Dat klopt. In Europa kan je je makkelijker tonen dan in Afrika, je vindt er mooiere velden, een mooie competitie. En de Afrika Cup valt ook zo slecht: in januari, net bij de start van de terugronde. Bovendien dreig je er sneller geblesseerd te raken: er wordt superhard gespeeld en een tackle langs achteren levert maximaal een gele kaart op.'

'Kijk, ik ben in Marokko geboren, ben er opgegroeid en heb er voor het eerst een bal geraakt. Maar in Marokkaanse jeugdelftallen moet je elke maand betalen, er zijn geen middelen, voetbalschoenen moet je zelf kopen. Dat kost een fortuin. Om daar prof te worden, is het heel hard. Pas in België ben ik echt beginnen te voetballen. Zonder Westerlo zou ik nooit opgeroepen zijn voor de nationale ploeg van Marokko. Ik wilde iets teruggeven aan het land dat mij een kans heeft gegeven.'

Pas op je dertiende ben je in België terechtgekomen. Verklaart dat waarom je als voetballer zo laat aan de oppervlakte bent gekomen?

'Ja, ik verloor al twee jaar op school, omdat ik geen Frans sprak. En het was pas toen ik merkte dat het voetbal vlot verliep, dat ik me erop heb toegelegd. Als jongere was ik heel sterk. Ik speelde nooit in mijn eigen leeftijdscategorie. Maar bij Union raakte ik enorm ontgoocheld, ik kreeg er geen kans.'

'Nadien bij Diegem verliep het goed. Ik werd kampioen met de junioren en speelde ook bij de reserven. Ik hoopte dat ik in de A-ploeg opgenomen zou worden, maar blijkbaar was dat reglementair onmogelijk. Alleen wist ik dat niet, ik dacht dat ze weinig vertrouwen in mij hadden en had er de buik van vol.'

'Toen ben ik gestopt met voetballen, op mijn achttiende. Twee maanden voor het einde van het seizoen ben ik vertrokken. Ik speelde alleen nog minivoetbaltornooitjes voor geld of cadeaus. Enkele weken later belde een van mijn oude ploegmaats me om te zeggen dat ik toch bij de A-ploeg zou mogen spelen. Hij vroeg me of ik niet wilde terugkeren voor de voorbereiding. Niet veel later stond ik in het elftal.'

Wat hoop je met jouw loopbaan te bereiken?

'Ik wil koste wat het kost slagen in mijn carrière en slagen bij Club Brugge. Het is een missie. Iedereen moet fier kunnen zijn op mij.'

© MAROKKO.NL 2008
nabil dirar
standaard
belgie
marokko
ramadan
Log in met je MNL-ID
| wachtwoord vergeten?