De Amazigh- (Berber)-beweging is een politiek fenomeen, dat door de academici die haar bestuderen, vaak verkeerd wordt gepresenteerd. In dit artikel zal ik ingaan op de Amazigh-beweging in Marokko.
Imazighen
De Imazighen kan je terugvinden in heel Noord-Afrika. In Marokko maken ze 50% van de bevolking uit, in Algerije 30%. Ze wonen in regio’s als Kabyle, Aures, Mzab etc. In Tunesie bedraagt hun aandeel in de bevolking ongeveer 1%, in Libië ongeveer 15%. Ook in landen zoals Mali, Niger, Burkina Faso, Mauritanië en Egypte zijn Amazigh bevolkingsgroepen terug te vinden. Ook de meeste Arabieren zijn van oorsprong Imazighen, maar zijn in de loop der eeuwen geassimileerd met de Arabische cultuur. Elke regio in Noord-Afrika heeft haar eigen Berberse gemeenschap met haar eigen particulariteiten. In Marokko bevinden de Berbers zich in drie grote regio’s: De Rif, Souss en de Atlas. Ook in de grote steden zijn er grote Berber gemeenschappen. Ontstaan van de Amazigh beweging
Het Marokkaans nationalisme, dat zich ontwikkelde tijdens en na de onafhankelijkheid van Marokko, ontstond in de schaduw van het Arabisch nationalisme. In het Marokkaans nationalisme was echter geen plaats voor de Amazigh-component. De slogan was: één taal (Arabisch), één religie (Islam) en één volk (Marokkanen). Dit zorgde ervoor dat de Amazigh beweging kon ontstaan.
In 1967 werd de eerste Amazigh organisatie opgericht, genaamd AMREC (Association Marocaine de Recherche et d'Echange Culturelle). AMREC werd opgericht in de hoofdstad van Marokko, Rabat. De steden in Marokko zijn grotendeels Arabischtalig, maar ze kennen een grote Berberbevolking. Het is ook in die steden dat de Amazigh beweging haar sociologische basis heeft. AMREC werkte onder de radar en organiseerde geen publieke activiteiten. Want alles wat met de Amazigh cultuur te maken had, was nog altijd gevoelig, in de zin dat het de “eenheid” van Marokko mogelijk kon ondermijnen.
De universiteiten van Fes en Rabat waren de eerste plaatsen waar de jonge Amazigh studenten uit verschillende regio’s elkaar tegenkwamen. Zo begon er een Amazigh bewustzijn te ontstaan. De Amazigh organisaties bleven aanvankelijk vooral beperkt tot de urbane centra en waren eerder gericht op de middenklassen.
Lees hier verder