Het zijn gemengde gevoelens, waarmee Saïd Boutahar deze dagen in Rosario
verblijft. Aan de ene kant prijst de Feyenoorder zich regelmatig gelukkig
in het besef dat hij aan een Jeugd WK deelneemt. Aan de andere kant baalt
hij er van dat hij van basisspeler tot bankzitter is gedegradeerd.
'Natuurlijk is het mooi om het hele spektakel rond dit toernooi mee te
maken, maar ik ben natuurlijk vooral naar Argentinië gekomen om te spelen',
zegt de middenvelder eerlijk.
Het Jeugd WK in Argentinië begon zo goed voor Boutahar. In de eerste de
beste wedstrijd stond hij in de basis. Tegen Costa Rica gaf Oranje
gaandeweg de wedstrijd echter al snel de regie weg, waardoor de
tegenstander de kans kon grijpen om razendsnel op 3-0 te komen. Vervolgens
werd Boutahar na een uur spelen door Van Gaal naar de bank gehaald. Vanuit
de dug-out kon de Feyenoorder toen nog precies zien hoe z'n vervanger Hersi
het enige Nederlandse doelpunt van de wedstrijd maakte. 'Hij heeft z'n kans
gegrepen, zo simpel is het. Hersi speelde goed en scoorde, dus ik kan wel
begrijpen dat de trainer toen weinig reden meer had om mij de volgende
wedstrijd weer in de basis op te nemen. Zo werkt het nu eenmaal in het
voetbal. Het hoort erbij, wat overigens niet wil zeggen dat ik er niet
ongelooflijk van baal'.
Vanaf de kant zag Boutahar Oranje langzaam maar zeker in het toernooi
groeien. 'Je merkt aan het elftal dat het even tijd nodig heeft gehad om
een geheel te worden. Ik merkte dat ook in de eerste wedstrijd tegen Costa
Rica. We moesten gewoon even aan elkaar en aan de speelstijl wennen.
Daardoor liep het in begin wat stroef, maar gaandeweg ging het steeds beter'.
De Feyenoorder schetst een beeld dat sterk doet denken aan het WK van 1978,
toen het 'grote' Oranje ook uitermate stroef aan het toernooi begon (gelijk
tegen Peru, verloren van Schotland in de eerste ronde) maar uiteindelijk
wel de finale haalde. 'Matig beginnen en toch steeds een ronde verder
komen… Ja, voor zo'n scenario zou ik tekenen', zegt Boutahar. 'Met
uitzondering van de finale natuurlijk. Als je die eenmaal bereikt, wil je
'm tenslotte winnen ook'.
Voorlopig is de finale nog ver weg. Eerst staat de wedstrijd tegen Egypte
voor de deur. Voor Boutahar en z'n teamgenoten vooralsnog een grote
onbekende. 'Het enige dat ik weet is dat we deze tegenstander niet moeten
onderschatten. Goed, ze hebben op dit toernooi met 1-7 veloren van
Argentinië. Maar ik heb ze ook met 2-0 zien winnen van de Verenigde Staten.
Die uitslagen zeggen me dus niet zo veel. Het enige dat ze bewijzen, is dat
Egypte een onvoorspelbare ploeg is. Daar zullen we dus rekening mee moeten
houden'.
De kans dat Boutahar ook die partij in z'n trainingspak zal moeten
uitzitten, acht hij zelf groot. 'Ja, helaas moet ik er wel vanuit gaan dat
ik weer op de bank begin. Hoe dat is? Ja, balen natuurlijk. Vreselijk
balen. Tot de wedstrijd begint. Dat is dat gevoel weg en ben ik alleen nog
met het team bezig. Dan heb ik ook geen tijd meer om te gaan zitten mokken,
want ik moet me concentreren op het mogelijke moment dat ik mag invallen.
Daar blijf ik namelijk nog steeds op hopen, hoewel ik weet dat het WK niet
zo heel lang meer duurt en m'n kansen dus steeds kleiner worden'.
Bron: © Feyenoord.nl