Een Mexicaanse vrouw die in de negentiende eeuw aan een extreme vorm van overbeharing leed en om die reden de nieuwsgierigheid van natuurvorsers wekte, is ruim 150 jaar na haar dood in haar geboorteland ter aarde besteld. Al die tijd had de Universiteit van Oslo haar stoffelijk overschot in bewaring. Met haar zwaar behaarde gelaat en lichaam, uitstekende onderkaak en andere fysieke afwijkingen werd Julia Pastrana al vlug de 'aapvrouw' genoemd.
In 1854, toen ze 20 jaar oud was, verliet ze de Mexicaanse deelstaat Sinaloa om met de kermisexploitant Theodore Lent naar de Verenigde Staten te reizen. Ze zong en danste voor betalend publiek en werd een fenomeen dat later ook Europa en Rusland zou aandoen. Ze trad met Lent in het huwelijk en kreeg een zoon. Door complicaties bij de bevalling kreeg ze koorts en zij en haar zoontje overleden in 1860 in Moskou.
Haar lichaam werd naar Oslo verzonden. De regering van Mexico en particulieren verzochten de universiteit de overblijfselen terug te sturen. Die willigde het verzoek in en overhandigde de kist met Pastrana's resten op 7 februari tijdens een officiële ceremonie aan de Mexicaanse ambassadeur in Oslo, waarna de kist per vliegtuig naar Sinaloa werd gestuurd.
"Julia Pastrana is thuisgekomen", zei Saul Rubio Ayala, burgemeester van Pastrana's geboortestadje Sinaloa de Leyva. "Julia is onder ons herboren. Laat het nooit weer gebeuren dat van een vrouw een commercieel product wordt gemaakt." Na een katholieke mis in een plaatselijke kerk werd de kist met Pastrana's resten onder begeleiding van traditionele muziek op de plaatselijke begraafplaats ter aarde besteld.
De repatriëring van Pastrana is onderdeel van een omvangrijkere tendens onder musea en academische instellingen om menselijke overblijfselen die ten tijde van de Europese kolonisatie van Latijns-Amerika, Afrika en Azië werden verzameld terug te sturen naar hun land van oorsprong. Die trend werd eind jaren tachtig ingezet.