Op hun site roept het salafistische Ansar al-Sharia op tot een 'islamitische revolutie' in het land. De leider van de groepering, Ben Hassine alias Abou Iyadh, heeft de Tunesische regering gewaarschuwd dat geloof niet met geweld te verslaan is en dat 'onze jeugd' bereid is offers te brengen bij de verdediging van de islam. De voorman van Ansar al-Sharia verwees daarbij onder meer naar Afghanistan, Tsjetsjenië, Bosnië, Irak, Somalië en Syrië.
In het binnenland, in de provincie Kasserine nabij de grens met Algerije, is het Tunesische leger ondertussen in gevechten verwikkeld met islamitische militanten. De strijders zouden uit Mali komen, waar zij door de Franse interventie werden verjaagd. Hun wapentuig zouden ze uit Libië hebben. De militanten zouden banden hebben met Al Qaida in de Islamitische Magreb (AQIM).
Het gebied waar de militanten zitten is bergachtig en bosrijk. In de regio ligt ook de hoogste berg van het land Djebel Chambi. Het ontoegankelijke gebied wordt door het leger vanuit de lucht bestookt. Van afstand worden er granaten afgevuurd op vermoedelijke stellingen van de rebellen. De soldaten durven het gebied niet echt in te gaan vanwege de mijnen die de militanten er hebben gelegd. Materieel om de mijnen onschadelijk te maken heeft het leger niet.
De regering in Tunis heeft ondertussen een harde lijn jegens de salafisten aangekondigd. Voor bijeenkomsten is toestemming nodig. Het opzetten van tentenkampen is verboden. De regering wordt geleid door de gematigde Ennadha-partij. De oppositie beweert dat het kabinet een veel te lankmoedige houding aanneemt ten opzichte van de salafisten en andere fanatiekelingen.
In moskeeën die onder invloed van de salafisten staan wordt openlijk tot een jihad opgeroepen. De regering wordt verweten een 'lakei van de VS' te zijn. In de Tunesische media wordt al de vraag opgeroepen of het leger niet weer uit de kazernes moet komen om orde op zaken te stellen. Het leger had onder dictator Zine el-Abidine Ben Ali vrijwel onbeperkte macht. Sinds de revolutie van maart 2011 die de president deed vluchten, is het leger uit het straatbeeld verdwenen.
Als alternatief voor een algemene mobilisatie van het leger wordt het afkondigen van de noodtoestand in gebieden waar 'de terroristen' het meest actief zijn, genoemd. De media roepen de regering op de dreigementen van Ben Hassine in elk geval serieus te nemen om een herhaling van het scenario zoals dat zich heeft afgedraaid in de door de Ansar al-Sharia-leider genoemde landen te voorkomen. Daarbij wordt ook verwezen naar ontwikkelingen in Pakistan, Algerije, Libië, Mali en Nigeria.