Het plan is het resultaat van een uitvoerig debat en geniet de steun van koning Mohammed VI, zei minister van justitie Mustapha Ramid donderdagavond. Het huidige systeem functioneert niet. Er is veel kritiek dat de rechtbanken de rijken en machtigen bevoordelen. Voor enkele duizenden euro's zouden vonnissen te koop zijn, terwijl een telefoontje van een hoge figuur zou volstaan voor een veroordeling in een politiek getint proces.
Het rechtsstelsel wordt een van de meest corrupte sectoren in het land genoemd op de World Corruption Index van 2013. In het hervormingsplan is veel moeite gestoken om de kritiekpunten aan te pakken. Er wordt een hoger niveau geëist van de rechters, die beter moeten worden opgeleid. Datzelfde geldt voor aanklagers en advocaten. Benoemingen moeten transparanter zijn, evenals tuchtmaatregelen tegen juristen.
Verder wordt overwogen of er toezicht moet komen om vast te stellen of de uitgaven en de levensstijl van rechters in lijn zijn met hun inkomen. Het is nu aan het parlement om zijn goedkeuring over het plan uit te spreken. In de nieuwe grondwet uit 2011 werden, onder druk van democratischgezinde bewegingen tijdens de Arabische Lente, maatregelen genomen om de rechterlijke macht los te koppelen van het ministerie van justitie en onafhankelijker te maken.
De controle van het ministerie over juridische aanstellingen en salarissen resulteerde in het verleden tot de benoeming van plooibare rechters. Het openbaar ministerie komt nu onder het Hof van Cassatie, de hoogste rechtbank in het land. Daarmee is het proces richting onafhankelijkheid zeker nog niet voltooid, zeggen critici, waaronder het Marokkaanse Verbond voor Mensenrechten. Het hoofd van het hof wordt nog altijd aangesteld door de koning, evenals de koninklijk aanklager.
Met een belangrijke wens van mensenrechtenactivisten is wel rekening gehouden. Er vindt een herziening plaats van het wetboek van strafrecht, om deze 'in lijn te brengen met de nieuwe grondwet en de principes van internationale conventies'. In Marokko is veel kritiek op de huidige criminalisering van abortus, buitenechtelijke seks en de consumptie van alcohol door moslims.
Ook een doorn in het oog is de mogelijkheid die verkrachters hebben om met hun slachtoffer in het huwelijk te treden om gerechtelijke vervolging te ontlopen.