Dat vonniste de rechtbank in Zutphen. De rechters achten bewezen dat Aurélie V. haar achtjarige zoon en zesjarige dochter met messteken om het leven bracht. Ze is verminderd toerekeningsvatbaar. Van een mogelijk verband tussen de inname van antidepressiva en agressie is niets gebleken, aldus de rechtbank. Tegen V. was veertien jaar cel en tbs met dwangverpleging geëist.
Rationele beslissingen
Dat de moeder niet in een roes of psychose handelde, zoals de verdediging meende, bleek uit wat ze deed vlak voor de moord. Ze nam duidelijk rationele beslissingen zoals het sluiten van deuren en gordijnen en het schrijven van een afscheidsbrief. Deze gefaseerde handelingen "lijken niet te duiden op een plotselinge opwelling", las de voorzitter voor.
Agressie is een bijwerking van het antidepressivum paroxetine dat V. slikte. Deze bijwerking zou zijn versterkt door het onregelmatig innemen van het middel, zo stelden haar raadslieden. Maar ook deze onregelmatige inname is niet bewezen. Zo kan uit de gegevens van haar apotheek slechts afgeleid worden wanneer de medicijnen werden geleverd.