Analyse: 'Spaans-international El Haddadi, in genade aannemen of niet?'

marokko
12
28 nov '17
De speler die na Marokko's plaatsing voor het WK van 2018 de meeste stof heeft doen opwaaien is FC Barcelona's jeugdexponent, Munir El Haddadi.

Mosterd na de maaltijd wil ik nog net niet zeggen, maar wel kwam het bij me op toen ruim een jaar geleden de berichten in de media mij bereikten dat Munir El Haddadi alsnog een gooi deed naar een carrière als Marokkaans-international. Sommige Marokkaanse spelers, daar sluit je je op een gegeven moment voor af als het gaat om kansenperspectief bij het Marokkaanse elftal. En dat bedoel ik dan niet negatief, ik respecteer iedere persoonlijke keuze van een speler om uit te wijken naar een Europese grootmacht als Marokko om de een of andere reden niet meteen thuis geeft. Echter rammelt deze zaak aan alle kanten, wat ik mij nog heel goed voor de geest kan halen is de inspanning van toenmalig bondscoach Badou Zaki om El Haddadi geselecteerd te krijgen en de sluwe zet van Spaans-bondscoach Vicente del Bosque om de aanvaller van FC Barcelona te strikken. 

Del Bosque: 'Wij hebben grote verwachtingen van Munir'
Met een beetje zaakwaarnemer en de juiste mensen om je heen kun je op je klompen aanvoelen dat wanneer Del Bosque betere spitsen aan de kant zet om jou te selecteren, het een oproep puur vanuit strategisch perspectief is. In aanloop naar het EK-kwalificatieduel tegen Macedonië (red. 8 september 2014, 5-1 winst) raakte de eerste keus in de pikorde, Diego Costa, geblesseerd. Ondanks het voor handen hebben van diverse andere gelouterde Spaanse aanvallers koos Del Bosque toch voor El Haddadi, en dat terwijl de enkelvoudig Spaans-international niet eens zo heel nadrukkelijk op de deur klopte van de bondscoach. In clubverband ging het hem onder coach Luis Enrique redelijk af voor een debuutjaar, de teller gedurende het seizoen 2014/2015 waarin hij zijn keuze voor Spanje maakte stond uiteindelijk op slechts één treffer en één assist (uit 10 competitiewedstrijden). Geen hele gekke statistieken als je het aanvalstrio Messi, Neymar en Suarez voor je moet dulden. 

El Haddadi: 'Ook als ik de tijd terug kon draaien zou ik bij m'n keus voor Spanje blijven'
Desalniettemin koos de multifunctionele aanvaller ervoor om al in zo'n vroeg stadium in zijn nog prille carrière een onomkeerbare keuze te maken, onomkeerbaar is het totdat blijkt dat de inspanningen van de Marokkaanse voetbalbond effectief blijken te zijn. Ik vind het dan ook merkwaardig dat er moeite wordt gedaan voor iemand, die op dit moment geen echte kwaliteitsimpuls voor de nationale ploeg is, om hem dan alsnog in te lijven. Bondsvoorzitter Faouzi Lekjaa lijkt El Haddadi dan ook in genade te hebben aangenomen, tijdens een laatste interview hierover voor de camera's van Arryadia zei hij het volgende: ''Ik vind het ontoelaatbaar, naar de huidige regelgeving, dat een speler definitief vast zit aan een land als hij slechts enkele officiële minuten erop heeft zitten voor het betreffende land. De voorzitter van de FIFA, Gianni Infantino, deelde mijn mening en zei dat hij de zaak van El Haddadi gaat gebruiken om de huidige regelgeving aan te passen. Het idee is dat er in de toekomst gekeken zal worden naar hoeveel en wat voor wedstrijden een speler voor een nationale ploeg heeft gespeeld. Op basis hiervan kan zijn keuze om voor land X uit te komen, teruggedraaid worden.''

Hier tegenover zet ik dan weer de quote van El Haddadi tegenover beIN Sports journalist Achraf Ben Ayad, de reporter van de Qatarese sportgigant stelde hem een tijd geleden de terechte vraag of hij nog steeds achter z'n keuze staat om voor Spanje uit te komen. Hierop antwoordde de nu 22-jarige speler van Deportivo Alavès: ''Ondanks het feit dat ik nu niet aan bod kom bij het grote Spanje vermaak ik me prima bij Jong Spanje. Heb zeker geen spijt van m'n keuze, al kon ik de tijd terugdraaien dan zou ik weer hetzelfde hebben gedaan.''

Het WK van 2018 in Rusland
Na een zenuwslopende WK-kwalificatiecampagne achter de rug te hebben rijst nu steeds meer de vraag wie er indirect mee mogen gaan profiteren van Marokko's WK-plaatsing. Naar mijn mening is een plek in de 23-koppige selectie die bondscoach Hervé Renard vlak voor het toernooi moet aanleveren aan de FIFA, een groot voorrecht. Bij hoge uitzondering kunnen er nieuwelingen of andere internationals, die niet tot nauwelijks hebben bijgedragen aan deze kwalificatie, mee naar Rusland. De rest van het lopende seizoen zal uitwijzen wie het hardst op de deur van de Franse succescoach klopt en wie het 't meest verdient. Alleen zou ik als ik in de schoenen stond van Renard een weloverwogen keuze maken als het gaat om spelers die eerder een vergeefse gooi hebben gedaan naar een Europese grootmacht. Het is dan ook nog maar de vraag of de FIFA deze spelers voor die tijd een uitweg biedt om alsnog te switchen naar de Marokkaanse voetbalnationaliteit. Maar het geval El Haddadi is, hoe ik er nu naar kijk, absoluut geen directe verrijking voor de Leeuwen v/d Atlas. Of hij moet het resterende gedeelte van dit seizoen de pannen van het dak spelen bij hekkensluiter Alavès, wat me overigens niet heel erg aannemelijk lijkt. 

Photocredit: FIFA.com

© Tarik Douz 2017
marokko
munir el haddadi
deportivo alavès
wk 2018
analyse
hervé renard
Log in met je MNL-ID
| wachtwoord vergeten?