COLUMN: 'Hij haatte ons door en door, en liet dat de wereld zien'

marokko
1
16 mrt '19
Met trillende vingers, scheld tirades en een brok in m'n keel bekeek ik de 17 minuten lang durende livestream-opname van iemand die ons tot op het bot haat. Die maanden-, al dan niet jarenlang heeft zitten peinzen over hoe hij de wereld op de meest doeltreffende manier kon schokken. Iemand die volledig achter zijn daad staat, gisteravond toen hij werd voorgeleid lachend poseerde voor de persfotografen, iemand die tekenend is voor de tijd waarin we leven. In dit stuk richt ik me enkel tot hem, die met naam en toenaam bekend is.

door: Tarik Douz
De wereld staat in brand, al jarenlang. Dat lijkt tegenwoordig meer gewoonte te worden dan uitzondering. We leven in een donkere tijd, niets is meer wat het lijkt te zijn en dat maakt de weg vrij voor een tendens waarin de ene ramp de andere overtreft. Mensenbloed vloeit alsof het nooit wat heeft voorgesteld, en dat in een tijd waarvan je zou denken dat 'beschaving' allesomvattend zou moeten zijn. Mensenrechten bestaan er op papier, maar in de praktijk moeten ze nog maar eens écht ten uitvoer worden gebracht. Het ergste is - en daar ben ik me de laatste jaren heel erg van bewust geworden - dat eenieder wat vindt van een ander en een zeker ideaalbeeld voor de samenleving voor ogen heeft. Het begint langzaam te neigen naar een situatie waarin bepaalde personen alles naar hun hand willen zetten. Dat zij weten hoe de wereld ingericht zou moeten worden, vergetende dat dat het begin van 'het einde' zal zijn. Een begin wat in zekere zin al is ingezet. 

Dat sentiment, dat kwam gisternacht helaas tot uiting. In de meest bloedige vorm moesten we aanschouwen hoe een eenling de hele wereld wist te verafschuwen. Brandon Tarrant - het spijt me, maar ik moet dit monster toch echt bij de naam noemen - wist wat hij deed, hij staat er ook vierkant achter. Getuige van zijn 74 pagina's tellende manifest wilde dit dier een oorlog ontketenen, de samenleving ontwrichten en het veiligheidsgevoel van mensen wegnemen om zo invulling te geven aan zijn weerzinwekkende gedachten. Bizar, bizar omdat dit iemand is die zich 28 jaar lang in een samenleving heeft begeven, tussen mensen heeft geleefd en verschillende kanten van het leven en de maatschappij heeft gezien. Iemand die alle tijd heeft gehad om nuance te scheppen en zodoende niet de auteur te worden van deze massale slachtpartij. In zijn manifest omschrijft hij duidelijk zijn doelen, het gewenste effect wat hij poogt met deze daad te bereiken en geeft aan een inspirator te willen zijn voor anderen die zich bij hem aansluiten. Het gevaar in zijn grootste vormen, zo dodelijk kan een eenling dus zijn. 

Als we bloeden, bloeden we met z'n allen. Wij zijn ÉÉN wereldgemeenschap die het met elkaar moet doen
Los van het feit dat ik natuurlijk alle 49 doden te betreuren heb en nog maanden, al dan niet jaren, met hen en hun naasten mee zal leven, bleef mij één man bij. De man die bij de deuropening van de betreffende moskee stond vlak voordat dit beest erop los begon te schieten. Naar verluidt - zo heb ik kunnen vernemen uit de recente berichtgeving - groette deze moskeebezoeker dit dier nietsvermoedend alvorens hij zijn daad beging. Hij kwam op hem aflopen met de hartelijke woorden: ,,Welkom mijn broeder''. De woorden die symbool staan voor de islam. Voor hoe buitenstaanders benaderd en omarmd worden, al behoren ze niet tot onze religieuze wereldgemeenschap. Al is de meedogenloosheid waarmee deze terreurdaad gepaard ging ongekend, het mag ons niet van de wijs brengen. Het mag ons niet uit elkaar drijven als wereldgemeenschap. Allah سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى zal nooit willen dat Zijn schepping zo tegen elkaar op wordt gezet. Dit maakt het dan ook dat wij na deze gitzwarte vrijdag ons nog meer in moeten zetten voor ons geloof. Wij moeten het visitekaartje zijn van deze wereldreligie, wij mogen niet gehaat worden. Wij moeten niet gehaat kunnen worden, daar mag geen aanleiding voor zijn. Wij hebben een verantwoordelijkheid naar Allah سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى, naar onszelf en naar onze omgeving toe. Wij zijn zoveel sterker dan het kwaad wat op de loer ligt. 

Dus daarom, schik je in je rol en vervul die zo goed als je maar kan. Waar en hoe je ook in het leven staat. Want als wij als religieuze gemeenschap geen eenheid uitstralen, ons niet verbinden door wat de Dunya en Akhirah zo mooi maakt, dan zullen de kwaadwillenden zich altijd geroepen blijven voelen om ons pijn te willen doen. En om dat te kunnen voorkomen dienen we goed na te denken alvorens we een daad, maakt niet uit welke, begaan. Stel jezelf continu de vraag of het strookt met jouw religieuze opvattingen, het geen schade berokkent aan jezelf en de direct betrokkenen en wees vooral in gedrag en omgangsvormen voorbeeldig. Want als onze Profeet صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ tot op de dag van vandaag onze harten weet te stelen met zijn manier van doen, dan zegt dat genoeg over hoe groot de noodzaak is om zijn leven als leidraad te nemen. Huil om jouw gemeenschap, net zoals hoe onze geliefde Profeet صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ dat deed. Omdat hij toen al wist dat zijn Ummah vele decennia later in verdrukking zou komen, dat er krachten van buitenaf zouden zijn die ons praktiseren zouden vermoeilijken. 

Het belangrijkste is nu om de rust te bewaren. Hoe erg mijn bloed ook kookte toen ik gisterochtend vroeg de volledige livestreaming bekeek, ik dien ten alle tijden mijn woede te temperen. Zolang jij niet oog in oog staat met het kwaad wat gisteren meester maakte van het Nieuw-Zeelandse Christchurch, dien je enkel en alleen jouw beste visitekaartje af te geven aan je omgeving. Zij bepalen niet, wij bepalen en Allah سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى is Degene die over ons waakt, en niemand anders. 

Hartverwarmend was het om te zien hoe eenieder (moslim, geen moslim, westerling, geen westerling) zich deze gruweldaad aantrok. Tranen vloeiden massaal, collectieve rouw. Iets wat we het liefst natuurlijk niet willen zien maar wel symboliseert dat we tot een en dezelfde schepping behoren en we op dezelfde manier geraakt worden in het diepste van onze zielen. 

Voor de overledenen van dit bloedblad in Christchurch: INNA LILLAHI WA INNA ILAYHI RAJI3OUN, dat Allah سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى jullie graven mag verruimen en Hij jullie direct een plek in het Paradijs toebedeeld.

Photocredit: Nationalreview.com

© Tarik Douz 2019
marokko
christchurch
nieuw zeeland
massamoord
terrorisme
brandon tarrant
islam
column
Log in met je MNL-ID
| wachtwoord vergeten?