Chirurg Van Eijck: 'Marokkaans-Nederlandse jongen die het tegendeel bewees'

marokko
6
1 apr '19
Een anekdote van een professional uit het werkveld wat patiënten ontdoet van de dodelijke ziekte karakter. Deze Marokkaanse jongen liet tranen vloeien bij Casper van Eijck, oncologisch chirurg in het Erasmus MC én clubarts van Feyenoord.

‘Ze was opeens geel geworden, er was een scan gemaakt en nu zat ze tegenover me in de spreekkamer, een schuchtere Marokkaanse vrouw in een traditioneel gewaad. De tumor zat bij haar in de kop van de alvleesklier en viel goed weg te halen, dat gebeurt niet vaak. Ik moest met haar de operatie bespreken. Alleen, ze verstond geen Nederlands.

‘Haar zoon was meegekomen om te vertalen en zo ontving ze alle informatie die ik gaf uit de tweede hand, een soort vertraging op de lijn die maakte dat mijn woorden minder zwaar werden. Ik zag althans op haar gezicht geen enkele emotie. Maar misschien was haar zoon ook wel voorzichtig in zijn woordkeuze. Toen al merkte ik hoe beschermend hij was.

‘De operatie duurde ruim zes uur, ik belde hem na afloop op om te vertellen dat het goed was gegaan. Kort daarop zat hij al aan het bed van zijn moeder. Hij hielp met eten, verzorgde haar en legde alles uit wat om haar heen werd gezegd. Ik had veel contact met hem, besprak elke stap in het ziekteverloop en het herstel. Daarna kwam ze elke drie maanden voor controle naar de polikliniek en altijd was hij erbij. Nooit klagen als mijn spreekuur uitliep, nooit commentaar als ze lang moesten wachten. Alleen al door hun houding gaven ze me waardering. We leven in een maatschappij waar veel als vanzelfsprekend wordt ervaren, maar zij waren altijd alleen maar dankbaar voor de zorg die we gaven. En elke keer als de controle goed was, zag ik de blijdschap in zijn ogen.

‘En toen moest ik ’s avonds laat een keer tanken bij een pompstation in de buurt. Het was kort voor middernacht, de regen kwam met bakken naar beneden dus ik rende naar binnen, pakte mijn portemonnee, keek op en zag opeens achter de kassa die jongen zitten.

‘Het was zijn bijbaantje, vertelde hij me, hij moest geld verdienen om voor zijn moeder te zorgen. Ik was al geraakt door zijn houding in het ziekenhuis, maar nu sprongen de tranen me in de ogen. De liefde voor zijn moeder was kennelijk zo groot dat hij na schooltijd ergens op een verlaten plek aan de slag ging om haar te kunnen helpen.

''Voor zover ik nog last had van vooroordelen waren die meteen verdwenen''
‘Marokkaans-Nederlandse jongens worden vaak beschouwd als lastpakken in onze maatschappij, maar hier zat iemand die nadrukkelijk het tegendeel bewees. Voor zover ik nog last had van vooroordelen waren die meteen verdwenen. Wat kunnen veel mensen een voorbeeld aan hem nemen. Hoe vaak zie ik niet dat patiënten hier alleen naartoe komen, omdat hun kinderen het te druk hebben. Soms krijg ik daarna ’s avonds een lange mail met vragen, van de kinderen, die dan wél tijd hebben. Of de dokter even snel antwoord kan geven.

‘Nee, ik heb hem nooit gevraagd waar zijn vader was en of hij nog broers en zussen had. Ik vermoed dat hij alleen met zijn moeder woonde maar hij liet daar niets over los. Patiënten vertellen wat ze willen vertellen en daar horen lang niet altijd privézaken bij. Dan past het niet om aan te dringen.

‘Laatst heb ik hem gezegd dat hij het geweldig doet en dat ik waardering heb voor de liefdevolle manier waarop hij met zijn moeder omgaat. Hij zei me dat hij dat volstrekt normaal vond, het compliment nam hij bescheiden in ontvangst. Ik heb zelf mijn beide ouders verloren, misschien verklaart dat waarom ik er zo gevoelig voor ben. Waarom is niet iedereen zoals hij? Het welzijn van je ouders moet toch voor alles gaan?

‘Ik zie ze nog steeds, de jongen en zijn moeder. Eens in het half jaar nog maar, want het gaat haar goed. Maar de rest van mijn leven tank ik daar, bij dat pompstation waar ik hem die avond zag zitten.’

Tekst: Ellen de Visser (Volkskrant, 29-03-2019)

Photocredit: ANP

© Redactie 2019
marokko
casper van eijck
alvleesklierkanker
erasmus mc
marokkaans
liefde
moeder
islam
Log in met je MNL-ID
| wachtwoord vergeten?