Volgens Amal Bourquia, voorzitster van de nierstichting, hebben in Marokko sinds 1996 slechts 600 orgaantransplantaties plaatsgevonden. Ze pleit voor aanpassing van de wet en voor een bewustwordingscampagne om het belang van orgaandonaties te belichten.
Je registreren als orgaandonor is voor veel Marokkanen onbekend terrein gedaan. Op dit moment zouden slechts 1.200 mensen zich hebben geregistreerd als orgaandonor, de helft is woonachtig in Casablanca.
Het belangrijkste argument voor orgaandonatie is dat het levens kan redden en de kwaliteit van leven van zeer zieke mensen aanzienlijk kan verbeteren. En dit terwijl je na je dood zelf niets meer aan je organen hebt. Het geloof vormt één van de belangrijkste redenen voor Marokkaanse moslims om geen orgaandonor te worden.
Door het lage aantal geregistreerde donoren stijgt in Marokko het aantal mensen dat geen donor kan vinden. Het land heeft in 1998 een wet ingevoerd om donortransplantaties te vergemakkelijken, toch wordt hieraan weinig gehoor gegeven. "Orgaandonatie is een gulle daad die door religie wordt aangemoedigd en de wet is ervoor aangepast," stelt Bourquia.
Volgens Bourquia wordt er in Marokko weinig voorlichting gegeven over orgaandonaties. Haar stichting is daarom bezig met voorlichtingscampagnes om mensen bewust te maken van de voordelen van orgaandonaties.
Ook in Nederland zeggen Marokkanen massaal 'nee' tegen orgaandonatie. In 2016 stonden 38.000 Marokkaanse Nederlanders geregistreerd als bezwaarmaker, twee jaar later waren dat er 82.000. Dat is 95 procent van het totale aantal mensen met een Marokkaanse achtergrond dat in het donorregister staat.
Onder Turkse Nederlanders is het aandeel bezwaarmakers met 85 procent ook relatief hoog.