Journalist Raissouni werd in mei 2020 gearresteerd na aantijgingen van verkrachting. Hij verbleef sindsdien in de Okasha-gevangenis in Casablanca. Zijn voorarrest duurde opmerkelijk lang omdat zijn proces meerdere malen werd uitgesteld.
Het slachtoffer deed in april 2020 aangifte en beweerde in 2018 te zijn misbruikt door Raissouni toen hij aan een kunstwerk werkte voor Raissouni en zijn vrouw. Onder het pseudoniem 'Adam Muhammad' deelde het slachtoffer zijn verhaal op sociale netwerken. Hij identificeerde zichzelf als lid van de Marokkaanse LGBT-gemeenschap en zei dat hij bang was om de zaak openbaar te maken vanwege de controverse rond homoseksualiteit in Marokko.
Het spraakmakende strafproces ontving veel aandacht in binnen en buitenland. Collega-journalisten zagen in Raissouni een gewetensgevangene die door zijn publicaties het slachtoffer is geworden van de Marokkaanse autoriteiten.
Zijn aanhouding en terechtzitting werd dan ook gezien als een "politiek proces". Volgens veel journalisten zijn beschuldigingen van seksuele misdrijven een middel geworden voor de Marokkaanse autoriteiten om journalisten te straffen.
Christophe Deloire was namens de NGO Verslaggevers Zonder Grenzen (RSF) naar Marokko afgereisd om het proces bij te wonen. Volgens hem komt met het langverwachte oordeel een eind aan een strafproces dat "ontsierd" is door "onregelmatigheden".
Deloire hoopt daarom dat de voormalige hoofdredacteur van het inmiddels gestopte Akhbar Alyaoum op vrije voeten zal worden gesteld in afwachting van het hoger beroep.
Ook Khouloud Mokhtari, de echtgenote van Raissouni, zegt teleurgesteld te zijn in het vonnis. Volgens haar heeft haar man nooit een eerlijke kans gehad zichzelf te verdedigen.
Raissouni ging begin april in hongerstaking omdat hij vond dat zijn arrestatie was gebaseerd op "willekeur", ook hekelde hij zijn voorlopige hechtenis die destijds langer dan een jaar duurde.
Hij werd eind juni, op de 75e dag van zijn hongerstaking, met ernstige gezondheidsklachten opgenomen in het ziekenhuis.