Dit is allemaal onzin,’’ roept een man terwijl hij een wegwerpgebaar maakt. Anderen lopen hoofdschuddend naar de uitgang.
De tientallen Arabische Nederlanders voelen zich misleid door de advertentie in diverse kranten, waarin gevraagd wordt om ‘Arabisch sprekende figuranten’.
Een ‘casting’, georganiseerd door het Duitse SST, loopt zelfs bijna uit de hand als duidelijk wordt waar ze echt naar op zoek zijn: Arabieren die mee willen werken aan de training van Amerikaanse soldaten die naar Irak moeten.
,,Ik ben hier helemaal voor uit Den Haag gekomen,’’ zegt een Marokkaan boos. ,,Ik dacht dat het om een rol in een film ging. Als ik dit had geweten, was ik nooit in de trein gestapt. Ze denken toch niet dat ik ga meewerken aan de bezetting van een Arabisch land.’’ De Hagenees loopt vloekend weg, Ad.nl.
De Duitse woordvoerder van SST, dat interculturele trainingen verzorgt voor NAVO-troepen in Duitsland, legt uit dat de advertentie bewust vaag is gehouden om redenen van veiligheid. Hij wil om die reden ook niet met naam in de krant.
De hele bijeenkomst is zo in nevelen gehuld dat de sfeer in het hotel om te snijden is. Iedereen is achterdochtig.
Een Arabisch sprekende medewerkster wil bij vragen alleen zeggen dat het om samenwerking met het Amerikaanse leger gaat. Pas als de bezoekers om beurten in groepjes naar binnen gaan, krijgen ze het hele verhaal te horen.
Uitgelegd wordt dat het Amerikaanse leger op zoek is naar mensen die voor minimaal drie weken in een ‘Irakees dorp’ in Duitsland willen verblijven. De Arabieren krijgen daar een rol. De een is burgemeester, de ander bakker en weer anderen zijn verzetsstrijders.
,,Die trainingen zijn bedoeld om soldaten voor te bereiden op een land en cultuur waar ze niets van af weten,’’ vertelt de SST-medewerker. ,,Ze leren er respectvol met de lokale bevolking om te gaan. De bedoeling is dat ze van de fouten van hun voorgangers leren.’’
Maar waarom zoeken in Nederland? ,,We zoeken overal in Europa. De training kan namelijk elk moment worden gegeven. De mensen horen pas een paar weken vooraf dat ze naar het Duitse Hohenfels moeten. De groep moet daarom zo groot mogelijk zijn, zodat we altijd genoeg mensen hebben.’’
Een Iraaks-Koerdische vluchteling, die net als alle aanwezigen absoluut niet met naam in de krant wil, heeft wel oren naar de klus. ,,Ik kan het geld goed gebruiken,’’ zegt hij. ,,Maar het lijkt me ook goed dat Amerikanen een goed beeld krijgen van onze bevolking en daardoor minder problemen veroorzaken. Als ik zo mijn volk kan helpen, waarom niet.’’
Maar dan wil hij eerst zeker weten dat de Amerikanen geen dubbele agenda hebben. De Duitsers kunnen zich het wantrouwen voorstellen. ,,Mensen willen geen deel uitmaken van de oorlog tegen hun eigen land.’’
Hij verzekert de Arabische aanwezigen dat het om vreedzame trainingen gaat. ,,Zodra er één schot wordt gelost, moet de oefening over. Want dan is er ergens iets fout gegaan.’’