Mensenrechtenactivisten raken er steeds meer van overtuigd dat er een stille consensus is binnen het Marokkaanse establishment om de doodstraf voorlopig te handhaven. De Marokkaanse overheid blijft tegenstrijdige signalen uitsturen, aldus Mo.be.
Amper twee weken voor het begin van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in december vorig jaar verklaarde de Marokkaanse minister van Justitie Abdelouahed Radi in het parlement dat het land niet klaar was voor de afschaffing van de doodstraf. “We zullen ons onthouden bij de stemming over de doodstraf in de VN omdat we zelf nog niet klaar zijn met het vraagstuk”, zei Radi toen hij ondervraagd werd door de Socialistische Coalitie, een regeringspartij, in het parlement.
De verklaring van Radi deed vragen rijzen rond het werk van een commissie van juristen die het Marokkaanse strafrecht moet herzien. Mohamed Bouzabaa, de vorige minister van Justitie, had gesuggereerd dat die commissie voor een afschaffing van de doodstraf is. Ook de voorzitter van de Socialistische Coalitie, Abdellatif Ouamou, maakte duidelijk dat hij een voorstander was van de afschaffing. “Executie is een misdaad,” zei hij in de krant al-Ahdath al-Maghribia. “Het is onaanvaardbaar om een misdaad te bestraffen met een andere.” Hij riep de mensenrechtenorganisaties tegelijk op om "met meer engagement" te strijden voor de afschaffing van de doodstraf.
Het vreemde meningsverschil tussen prominente politici van dezelfde partij wordt door sommigen verklaard door de dominante invloed van koning Mohammed VI. De Marokkaanse regering staat immers onder strikte controle van de koning, en de ministers spreken in zijn naam. Daarom verdedigde de minister van Justitie de doodstraf, ook al gaat hij daarmee in tegen het standpunt van zijn partij.
Activisten geven toe dat de doodstraf niet meer is uitgevoerd sinds 1993, maar ze maken zich zorgen over de recente uitbreiding van de wet die gewone misdrijven strafbaar maakt met executie als ze beoordeeld worden als terroristische misdaden. Een groot deel van de terdoodveroordeelden zag hun straf de laatste decennia omgezet worden naar een levenslange opsluiting door een koninklijk pardon na de geboorte van de dochter van de koning. Momenteel zijn er nog 130 terdoodveroordeelden, waaronder zeven vrouwen.